Rad istražuje vezu između aglomeracije, produktivnosti, te ekonomskog i regionalnog rasta. U teorijskom dijelu pojašnjeni se navedeni pojmovi, te su povezani sa analizama konkurentnosti i specijalizacijama županija Republike Hrvatske, kao i aglomeracijama ustrojenim oko najveća četiri grada, odnosno oko Zagreba, Osijeka, Rijeke i Splita, dok je posebno naglašena i analizirana aglomeracija grada Osijeka. Gradovi postaju u biti svojevrsni izvori moći, oko sebe okupljaju čimbenike proizvodnje, šire svoj utjecaj na okolinu tvoreći pri tome aglomeracije, te upravo grad i njegova okolica imaju važnu ulogu u životima stanovnika grada i okolice, a navedeno dobiva veću važnost ako se uzme u obzir da približno polovica svjetske populacije živi u gradovima. Produktivnost se smatra jednim od glavnih pokazatelja uspješnosti poduzeća, no isto tako i ekonomskog rasta i razvijenosti države. „Zdrav“ ekonomski rast temelji se na inovacijama i stalnoj mijeni, kao i prilagođavanju uvjetima okoline. Dominantni gradovi i zadovoljavajuća razina produktivnosti potiču ekonomski (ali i regionalni) rast. Ekonomski rast smatra se jednim od rješenja za mnoge socijalne i gospodarske probleme. Iako ekonomski rast u posljednja dva desetljeća ponovno dolazi u centar pažnje teoretičara, ne postoji jedinstvena formula ili postupak koji bi potaknuo ekonomski ili regionalni rast određene županije, regije ili države, odnosno svako područje (bilo ono manje ili više razvijeno) svoj rast i razvoj temelji na individualnim čimbenicima toga područja. U Republici Hrvatskoj prisutne su značajne regionalne razlike, što je posebno vidljivo i analizirano na razini županija.